Μόσχα - Πεκίνο με τον υπερσιβηρικό: Ενα ταξίδι-εμπειρία ζωής με το μυθικό τρένο

Είναι μερικά ταξίδια που τα ευχαριστιέσαι κυρίως την ώρα που τα κάνεις. Είναι και κάποια άλλα που ωριμάζουν μέσα σου με τον καιρό. Ο Υπερσιβηρικός για μένα ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Για τους περισσότερους, βέβαια, αυτό το ταξίδι είτε είναι όνειρο ζωής, είτε κινείται στα όρια του μύθου, είτε φαντάζει «δύσκολο», με πολλή ταλαιπωρία - και άρα είναι απίθανο να το πραγματοποιήσουν. Ωστόσο, παρόλο που πρόκειται για ένα ταξίδι κατά το οποίο διασχίζεις σχεδόν τη μισή υφήλιο, είναι συγχρόνως και από αυτά που μπορεί να κάνει μάλλον... ο καθένας.

Η παραδοσιακή γραμμή του Υπερσιβηρικού ξεκινά από τη Μόσχα και φτάνει μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Ομως στο πέρασμα των χρόνων, προστέθηκαν και άλλες μικρότερες γραμμές -αλλά σε καμία περίπτωση λιγότερο ενδιαφέρουσες-, που μεταφέρουν τους ταξιδιώτες στη Μογγολία (Transmongolian Route), στη Μαντζουρία (Transmanchurian Route), στο Αμούρ (Baikal-Amur Mainline) και στα Ουράλια Ορη (Ural line). Η πιο δημοφιλής διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά από τη Μόσχα, φτάνει στην Ουλάν Μπατόρ και από εκεί στο Πεκίνο. Είναι πολύ λίγοι οι «τολμηροί» που φτάνουν μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που κάνουν τη διαδρομή χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Σίγουρα, το ταξίδι αποκτά περισσότερο νόημα όταν έχεις χρόνο να περπατήσεις στους δρόμους και στις γειτονιές των μακρινών τόπων που επισκέπτεσαι, να μπεις στα σπίτια των ντόπιων, να φας μαζί τους, να παζαρέψεις στις αγορές τους.

ΜΕ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ

Σχεδιάσαμε το ταξίδι σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα από το διαδίκτυο και με τη βοήθεια μιας Ρωσίδας φίλης φτάσαμε αεροπορικώς στη Μόσχα, για να ακολουθήσουμε και εμείς την «τουριστική» οδό: Μόσχα - Ουλάν Μπατόρ - Πεκίνο.

Ο αέρας της ρωσικής πρωτεύουσας είναι αέρας πραγματικής μεγαλούπολης. Μεγάλοι δρόμοι, επιβλητικά κτίρια, καταπράσινα πάρκα, τεράστια μουσεία. Οι Μοσχοβίτισσες, πρωτευουσιάνες γαρ, είναι κούκλες, πανύψηλες και πολύ περιποιημένες. Τα ψηλά τακούνια είναι must, είτε πας στη λαϊκή είτε βγεις σε club το βράδυ. Αντίθετα, οι άντρες φαίνονται περισσότερο «παραμελημένοι». Πολλές φορές δίνουν την εντύπωση ότι είναι πιωμένοι (και δυστυχώς το τελευταίο δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα). Ωστόσο, διακατέχονται από μια ήρεμη δύναμη. Είναι επιφυλακτικοί. Δεν σε κοιτούν στα μάτια. Είναι κλειστός λαός. Αρκεί μάλλον να τους δώσεις χρόνο (και μερικά ποτηράκια βότκα) για να σπάσει ο πάγος! Πολύ λίγοι μιλούν Αγγλικά και αυτό κάνει ιδιαίτερα δύσκολες τις συνεννοήσεις. Ευτυχώς, η γλώσσα του σώματος σώζει καταστάσεις.

Περισσότερες λεπτομέρειες στο "kathimerini.gr" (εδώ)