Απ’ το παράθυρο της σκονισμένης σχολικής αίθουσας, θα παρασύρει «εντέλλεσθε» και «ορθογραφίες» και μπρος στην έδρα του δασκάλου
θα στροβιλίσει το σημειωματάριο του επιθεωρητού παίρνοντας το απ’ τα χέρια του.
Κι έτσι μετέωρη θα μείνει η εξουσία της ακινησίας μεταξύ σκόνης και απορίας.
Σε πείσμα των έκπληκτων Ζηλωτών της Απελπισίας με το φραγγέλιο θα αναποδογυρίσει τα τραπέζια των σύγχρονων αργυραμοιβών και με την αλήθεια της ζωής θα προσπεράσει τους Γραμματείς και Φαρισαίους του Ναού των κάπηλων και των υποκριτών.
Ως ΛΑΖΑΡΟΙ της ελπίδας, τα χιλιάδες παιδιά
(της Παλαιστίνης κι όλου του κόσμου, κι όλων των πολέμων)
θα επιστρέψουν από τον Άδη να μας υπενθυμίσουν αυτό που εμείς ανεχθήκαμε να συμβεί «φόβους, τρόμους, βάσανα και πόνους».
Θα μας ζητήσουν αυτό που εμείς τους στερήσαμε «λίγο νεράκι να ξεπλύνουν το φαρμάκι».
Μ’ αυτά τα παιδιά,
Στην πιο σκληρή στιγμή που είναι
«Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα»
Θα ξεκαρφώσουμε το σώμα της άνοιξης απ’ τον σταυρό της εκμετάλλευσης
Θα περιφέρουμε το σώμα της στις γειτονιές της πείνας
και της στέρησης
Και της προσφυγιάς
Τέλος θα αιτηθούμε το Σώμα της … «Δος μοι τούτον τον ξένον
… Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω.
… ον ομόφυλοι, μισούντες θανατούσιν ως ξένον.
… ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον ξένον.
… όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους»*
Να το πάρουμε μακριά από τα χρυσοποίκιλτα άμφια των φωταγωγημένων πλατειών
Και των υποκριτικών κοστουμιών της εξουσίας
Να το εναποθέσουμε δίπλα στα αποκαμωμένα σώματα των χειρωνακτών στα οδοφράγματα των απελπισμένων μαχητών
Εκεί που πάντα …
« … μὲς ἀπ' τὸ σκοτάδι, (θα)ξεγλυστράει φτωχοντυμένος, ὁπλισμένος μ' ἕνα μακρύκαννο, καὶ (θα) παίρνει τὴ θέση του ἀνάμεσά τους, σιωπηλά, και (θα) ἀρχίζει νὰ ντουφεκάει μαζί τους τοὺς σταυρωτῆδες του, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τοῦ Ἰωσὴφ καὶ τῆς Μαρίας, ξυλουργός, κλάσεως 1944.»
Καλή Ανάσταση αδέρφια!
*Τροπάριον τοῦ Γεωργίου Ἀκροπολίτου
** Δ. Θ. Φραγκόπουλος «Ο επαναστατημένος Χριστός»
|
|||||||||||||||||||||||
Η μύγα!
Δυο ψεύτες κάνουν διαγωνισμό στο ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα. Λέει ο πρώτος δείχνοντας το καμπαναριό: - "Βλέπεις μια μύγα πάνω στην καμπάνα;" Κι ο δεύτερος: - "Εγώ δε βλέπω τη μύγα αλλά ακούω τα βήματα της!!" |
|
Ο χρήστης των σελίδων και των υπηρεσιών του Δικτυακού μας τόπου οφείλει να διαβάσει προσεκτικά τους όρους χρήσης και τις προϋποθέσεις παροχής υπηρεσιών που ακολουθούν πριν από την επίσκεψη ή τη χρήση των σελίδων και των υπηρεσιών
Περισσότερα