Αρχικά θέλω να αναφερθώ στη διαδικασία της σημερινής συνεδρίασης. Υποτίθεται είναι ανοιχτός και δημόσιος απολογισμός, αλλά δεν περιλάμβανε συμμετοχή μέσω τηλεδιάσκεψης. Επίσης, η συμμετοχή φορέων και δημοτών είναι μηδενική, γεγονός που πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τη δημοτική αρχή.
Για την ουσία του θέματος:
Είναι σημαντικό να δούμε σε ποιες συνθήκες γίνεται ο απολογισμός του έργου της δημοτικής αρχής, αφού όπως όλες οι εισηγήσεις δημάρχου και αντιδημάρχων συμφωνούν για την ασφυκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην τοπική διοίκηση από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων.
Αυτό, όχι μόνο δεν αποτελεί άλλοθι για «τα έργα και τις ημέρες» της δημοτικής αρχής, αλλά περίτρανη απόδειξη ότι είναι πλήρως εναρμονισμένη με αυτή την πολιτική με κύριο στόχο να αναδειχθεί στον καλύτερο διαχειριστή και εφαρμοστή της, με αρνητικές συνέπειες για τους δημότες, τα λαϊκά στρώματα ευρύτερα.
Η πολιτική αυτή έρχεται να υπηρετήσει τις ανάγκες λίγων μεγάλων ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων κουμπώνοντας με τις παλιότερες και νέες οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικοπολεμικές, διεθνείς και εγχώριες, εξελίξεις.
Ο εξελισσόμενος και με συνεχή κλιμάκωση ιμπεριαλιστικός πόλεμος για το μοίρασμα των αγορών, των εδαφών και των δρόμων με οικονομική σημασία είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Η στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία, αφενός οδηγεί στον αντίστοιχο προσανατολισμό της παραγωγής, άρα και των επενδύσεων, των όποιων κονδυλίων, της κρατικής χρηματοδότησης, των υποδομών και αφετέρου ενισχύει τις περικοπές σε κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, όπως η υγεία, η παιδεία, η ασφάλιση, η προστασία από τις φυσικές καταστροφές και πάει λέγοντας.
Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων, των κρατών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, ο εξελισσόμενος εμπορικός πόλεμος, έχουν αποτέλεσμα να εκτινάσσεται η ακρίβεια και να συνθλίβονται τα λαϊκά στρώματα.
Τα παραμύθια της «πράσινης» και ψηφιακής μετάβασης επιφύλασσαν πρίγκηπες για τους επιχειρηματικούς ομίλους με γιγαντιαία κέρδη και δράκους για τους εργαζόμενους με μισθούς φτώχειας, ωράρια λάστιχο μέχρι να σβήσει ο ήλιος, εργατικά ατυχήματα.
Όλα τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν σε όσα ανάγκασαν το λαό να πληρώσει για την καπιταλιστική οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, μνημόνια τα οποία είναι ακόμη εδώ και εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις, με άμεσο αντίκτυπο και στους δήμους.
Μειώθηκε δραματικά η κρατική χρηματοδότηση στους δήμους με αποτέλεσμα με το ζόρι να επαρκεί για την πληρωμή των μισθών των εργαζομένων, όπως στο δήμο μας που η κρατική χρηματοδότηση φτάνει μόλις λίγο πάνω από το 17% του συνολικού προϋπολογισμού. Οι κοινοί αυτοτελείς πόροι (ΚΑΠ) που αποτελούν χρήματα των φορολογούμενων είχαν παρακρατηθεί και δεν έχουν αποδοθεί ούτε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ούτε των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ούτε από τη σημερινή της ΝΔ.
Αντίθετα προστίθενται στην ευθύνη των δήμων ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες, με εμβληματικότερες τη συντήρηση των σχολικών κτηρίων, μετά την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων και το πέρασμά του σε Ανώνυμη Εταιρεία, την πυροπροστασία, τις πολεοδομίες, χωρίς καμία ενίσχυση σε προσωπικό και υποδομές.
Όλα αυτά τα χρόνια, η μνημονιακή ρήτρα που τηρείται με ευλαβικότητα από όλες της κυβερνήσεις για τον περιορισμό των προσλήψεων στον αριθμό των αποχωρήσεων, που ούτε καν αυτό το ελάχιστο δεν εφαρμόζεται, έχουν οδηγήσει στην αποψίλωση των υπηρεσιών από προσωπικό. Στο δήμο Καρδίτσας ο οργανισμός καλύπτεται ουσιαστικά μόνο κατά 1/3 από μόνιμους εργαζόμενους και άλλο 1/3 από εργαζόμενους αορίστου χρόνου. Το υπόλοιπο 1/3 είτε δεν καλύπτεται καθόλου είτε μπαλώνεται με μια ποικιλομορφία εργασιακών σχέσεων ανακύκλωσης της φτώχειας, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οχτάμηνα, πεντάμηνα, δίμηνα, μέχρι και για δύο μεροκάματα το μήνα.
Σε αυτό το έδαφος αποσάθρωσης των υπηρεσιών των δήμων, οι δημότες, οι εργαζόμενοι, όλος ο λαός είναι απροστάτευτος και εκτεθειμένος στις φυσικές καταστροφές και τις συνέπειές τους. Με τις σημερινές τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν είναι φυσικό φαινόμενο να καιγόμαστε από τις πυρκαγιές, να γκρεμίζονται σχολικά κτήρια από τους σεισμούς και να πνιγόμαστε, όπως έγινε δύο φορές στο δήμο μας με τον Ιανό και τον Ντάνιελ.
Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής περνάει πλέον σε άλλο επίπεδο με την πλήρη εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής του λαού, με τους δήμους και το δήμο Καρδίτσας να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μέσα κυρίως από την ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών. Σε αυτή την κατεύθυνση τα προϋπολογιζόμενα έσοδα στο δήμο μας αυξήθηκαν κατά 22% στον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε για την τρέχουσα χρονιά. Πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ που στην πλειοψηφία τους θα πληρωθούν από τις λαϊκές οικογένειες και τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους βιοπαλαιστές της πόλης και των χωριών.
Τα λόγια που συχνά επαναλαμβάνει ο δήμαρχος ότι «δεν είναι με το κράτος επιχειρηματία» στην καλύτερη περίπτωση αποδεικνύνοται κούφια αφού η δημοτική αρχή προχωρά ενεργητικά την εμπορευματοποίηση σε σημαντικούς τομείς, όπως:
• Η διαχείριση των νερών, με τα ανταποδοτικά τέλη άρδευσης, τη στήριξη της κατασκευής των δικτύων άρδευσης με ΣΔΙΤ, την προώθηση νέων κλειστών δικτύων που θα κουμπώνουν με τα προηγούμενα, την ψηφιοποίηση των υδρομέτρων άρδευσης, που θα εκτινάξουν το κόστος παραγωγής για το βιοπαλαιστή αγρότη.
• Η διαχείριση των απορριμμάτων με την ενεργό συμμετοχή στους ανταποδοτικούς παλιούς και νέους ΦΟΔΣΑ, παρά τις κορώνες διαμαρτυρίας για τα επιμέρους, την αντιμετώπιση της ανακύκλωσης ως εμπορεύματος συλλέγοντας την «πρώτη ύλη» για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, το νέο «πράσινο» σημείο που θα ακολουθήσει την ίδια πορεία εκτινάσσοντας την «ατομική ευθύνη» των δημοτών, την ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας και συντήρησης του βιολογικού καθαρισμού, που κινδυνεύει να ρημάξει.
• Η ιδιωτικοποίηση του οδοφωτισμού με το δήμο να πληρώνει εκατομμύρια και τα οικονομικά οφέλη βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα να πηγαίνουν στην ιδιωτική εταιρεία, με τους δημότες να πληρώνουν το μάρμαρο.
• Οι παιδικοί σταθμοί και τα ΚΔΑΠ του δήμου που μπορούν να καλύψουν ένα ελάχιστο ποσοστό των οικογενειών που έχουν ανάγκη για τα παιδιά τους και τη μεγάλη μάζα να κατευθύνεται στον ιδιωτικό τομέα που πολλαπλασιάζεται, αξιοποιώντας το τυράκι των voucher, με πρώτο αποτέλεσμα ύστερα από πολλά χρόνια να μείνουν βρέφη εκτός των σταθμών.
• Ο αθλητισμός που το νέο κλειστό στάδιο έχει παραχωρηθεί σχεδόν πλήρως σε μία ΚΑΕ και στο κολυμβητήριο με την ιδιωτικοποίηση της συντήρησης μετά από την καθαριότητα.
• Η σχεδόν πλήρης εργολαβοποίηση των υπηρεσιών με τη μερίδα του λέοντος να κατευθύνεται σε ιδιωτικές τεχνικές κατασκευαστικές και μελετητικές εταιρείες και την καθαριότητα να ακολουθεί κατά πόδας για πράσινο, κλαδέματα, κλπ.
Ακόμα και οι ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι θυσιάζονται στο βωμό της εμπορευματοποίησης, αφού είτε αποχαρακτηρίζονται ο ένας μετά τον άλλο, αντιστρέφοντας όποια θετική προσπάθεια είχε επιχειρηθεί από παλιότερες δημοτικές αρχές (Μύλος Κολέτσου, Πέτρινη Τράπεζα, Τμήμα στο πρώην στρατόπεδο Λουμάκη, κλπ), είτε εντάσσονται στην εμπορική-τουριστική αξιοποίησή τους μέσω των αναπλάσεων που απορροφούν σχεδόν το 40% του τεχνικού προγράμματος του δήμου και αφορούν σχεδόν αποκλειστικά το κέντρο της πόλης, με εμβληματικότερα τα επιχειρούμενα έργα σε Παυσίλυπο-Πλατεία Πλαστήρα με στόχο να μετατραπεί σε αυλή επιχειρηματικών συμφερόντων και σε πρώην στρατόπεδο Λουμάκη για να προωθηθεί η μετατροπή του σε αυλή του θρησκευτικού-εκκλησιαστικού τουρισμού. Οι ανάγκες των λαϊκών οικογενειών για αναψυχή, ξεκούραση, ηρεμία και επαφή με το φυσικό περιβάλλον μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Με βάση τα παραπάνω το μόνο σίγουρο είναι ότι ο απολογισμός της δημοτικής αρχής μπορεί να εκφραστεί με αυτό που δήλωσε σήμερα εδώ ο δήμαρχος ότι «η Καρδίτσα να γίνει μία πόλη να την πουλήσουμε προς τα έξω» ή παραφράζοντας το σύνθημα της δημοτικής αρχής : «πόλη που αξίζει να εμπορευτείς».
Αυτές είναι οι πραγματικές προτεραιότητες της δημοτικής αρχής, ενώ το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου είναι ενδεικτικό για το τι περισσεύει για την ανακούφιση και τη βελτίωση της ζωής των δημοτών και των οικογενειών τους:
Αγροτική οδοποιία και πρόσβαση σε κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις: 12% για μόλις 45χλμ από τα εκατοντάδες, μην πούμε χιλιάδες χλμπου βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση μετά από δύο πλημμύρες και δεκαετίες χωρίς συντήρηση
Διαμόρφωση 22 κοινόχρηστων χώρων στις γειτονιές της Καρδίτσας: 4,3%, με τις παιδικές χαρές ακόμα να περιμένουν…
Αποκατάσταση και βελτίωση υποδομών στις κοινότητες: 0,7%, με τους κατοίκους να λένε ότι δεν έχει γίνει τίποτα εκτός από ψιλομπαλώματα…
Για αθλητικούς χώρους: 2,7%, ενώ το δημοτικό στάδιο δεν έχει τουαλέτες αλλά προγραμματίζεται νέο ταρτάν για διεθνείς αγώνες και τα γήπεδα των τοπικών ομάδων συντηρούνται με τη δική τους προσπάθεια αλλά σχεδιάζεταινέα κερκίδα για την ΠΑΕ…
Για τους παιδικούς σταθμούς: 0,8%, ενώ προχωράει η συγχώνευση και όσων έχουν απομείνει…
Για συγκεκριμένα έργα στα σχολεία: 1,3%, ενώ δεν έχει γίνει κανένας προσεισμικός έλεγχος…
Για πυροπροστασία: 0,3%, με τους αντιδημάρχους να λένε «κάνουμε ότι μπορούμε με αυτά που έχουμε» και την πυρκαγιά να πλησιάζει λίγα μέτρα από τα σπίτια στο Καλλίθηρο και το Μαυρονέρι να εκκενώνεται…
Για αντιπλημμυρική προστασία: 0,01%, ενώ ο δήμαρχος σε 17 σελίδες εισήγηση δεν έγραψε λέξη για τη ΔΕΥΑΚ, αφού δεν έχει προχωρήσει καμία από τις μελέτες ομβρίων που είχε «υποσχεθεί» για Παλέρμο, Σεισμόπληκτα και την περιοχή της πυροσβεστικής, μετά από συνεννόηση με τον υφυπουργό, αλλά τώρα «κάποιοι στα υπουργεία κάθονται» όπως λέει…
Για πολιτισμό: 0% με σκόρπιες χρηματοδοτήσεις σε διάφορες δράσεις με πρωτοβουλία φορέων και καλλιτεχνών και το ωδείο να ψάχνει στέγη…
Κλείνοντας, ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είναι θέμα ικανότητας ή αν θέλουν ο δήμαρχος και τα υπόλοιπα στελέχη της δημοτικής αρχής το καλό του τόπους τους, όπως λένε ότι «κανένας δεν είναι πιο ευαίσθητος από αυτούς».
Το κομβικό ζήτημα είναι πώς πιστεύει ότι θα το επιτύχει αυτό, πώς λειτουργεί και τι εφαρμόζει.
Η δημοτική αρχή βλέπει την εμπορευματοποίηση και την επέκταση της επιχειρηματικής λειτουργίας του δήμου ως το βασικό μοχλό για την «ανάπτυξη». Μία ανάπτυξη που τελικά αφορά τους λίγους, ενώ οι πολλοί είτε χάνουν είτε έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Το κρίσιμο είναι εάν η δημοτική αρχή θα συγκρουστεί με το πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο για να πετύχει έστω κάποια μέτρα ανακούφισης, βελτίωσης της ζωής και ανάτασης των λαϊκών οικογενειών. Και δεν εννοούμε να είναι «επιθετικός» ή βροντόφωνος ο δήμαρχος στις συναντήσεις στα υπουργεία , αλλά στην πράξη τι εφαρμόζει και ποιες προτεραιότητες ανάπτυξης υπηρετεί.
Για αυτό πρέπει να μπει μπροστά η διεκδίκηση και ο αγώνας του λαού ώστε ο δήμος να βάλει προτεραιότητα, να διεκδικήσει και να λάβει μέτρα και να υλοποιήσει έργα για:
• Δημιουργία των απαραίτητων υποδομών για προστασία από τις φυσικές καταστροφές
• Συντήρηση και κατασκευή νέων κτηρίων για σχολεία, παιδικούς σταθμούς, βιβλιοθήκες και ΚΔΑΠ
• Τα χωριά στηρίζοντας την αγροτική παραγωγή και τους βιοπαλαιστές γεωργοκτηνοτρόφους για να μείνουν στον τόπο τους
• Υποδομές σε αθλητισμό και πολιτισμό με στήριξη της μαζικής λαϊκής συμμετοχής και δημιουργίας
• Ελεύθερους χώρους για αναψυχή, άσκηση και επαφή με το φυσικό περιβάλλον
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλύψουν όλες τις υπηρεσίες με τα αντίστοιχα μέσα και μηχανήματα
Για όλα τα παραπάνω, καλούμε αύριο, 1η Οκτώβρη, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τη νέα γενιά, τους συνταξιούχους, όλο το λαό να συμμετέχει στην Απεργία και στη Συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία, στις 10.30πμ. Γιατί ο αγώνας για μισθούς, συντάξεις, ανθρώπινα ωράρια είναι ίδιος, έχει τις ίδιες αιτίες και κοινούς στόχους με αυτά που αφορούν και το λαό μέσω των δήμων.
Γάζος Έκτορας
Επικεφαλής Λαϊκής Συσπείρωσης
|
![]() |
||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|