Άρθρο του συνδικαλιστή της ΔΑΣ Γ. Παπαδόπουλου και μέλος του ΔΣ του εργατικού κέντρου Καρδίτσας

«Συνεργάτες» με το ζόρι καλούνται να γίνουν εργαζόμενοι που δουλεύουν στην επιχείρηση «e-food», αποχαιρετώντας ακόμα και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα που είχαν με βάση τις τρίμηνες συμβάσεις τους.
Με μήνυμα που έλαβαν τις προηγούμενες μέρες, δεκάδες εργαζόμενοι ενημερώθηκαν για την «πρόταση» της εργοδοσίας να «συμμετάσχουν» στο «σχήμα συνεργασίας freelancing». Η συγκεκριμένη «πρόταση» γίνεται, μάλιστα, «στο πλαίσιο της αύξησης της παραγωγικότητας του στόλου και της ευρύτερης στρατηγικής της εταιρείας».

Στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος δεν συμφωνήσει στην παραπάνω αλλαγή, το ίδιο μήνυμα ξεκαθαρίζει πως «δεν υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης της υπάρχουσας σύμβασης».
Στο στόχαστρο έχουν βρεθεί εργαζόμενοι που δούλευαν ως διανομείς για λογαριασμό της συγκεκριμένης επιχείρησης, με ολιγόμηνες συμβάσεις «ενοικίασης» μέσω της εταιρείας «Manpower Group». Οι διανομείς αυτοί εκβιάζονται τώρα, με πρόσχημα τη χαμηλή τους αξιολόγηση, να αποδεχτούν την αλλαγή της εργασιακής τους σχέσης και τη μετατροπή τους από μισθωτούς σε «συνεργάτες» με 6μηνες συμβάσεις. Στην επίθεσή της αυτή η «e-food» έχει όπλο τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης που έβαλε τη βούλα του ώστε μεγάλες πλατφόρμες διανομής να απασχολούν εργαζόμενους, σε ένα τόσο επικίνδυνο επάγγελμα, με το καθεστώς όχι του μισθωτού αλλά του «συνεργάτη»!
Συγκεκριμένα, ο νόμος Χατζηδάκη προβλέπει τη δυνατότητα οι εργαζόμενοι στις πλατφόρμες να απασχολούνται με συμβάσεις «παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών - έργου». Η εργασιακή αυτή σχέση απαλλάσσει στην ουσία την εργοδοσία από ασφαλιστικές εισφορές, Δώρα και επιδόματα, ενώ μεταφράζεται για τους εργαζόμενους σε δουλειά χωρίς ωράριο και μέρα ανάπαυσης, χωρίς συγκεκριμένο μισθό αφού η πληρωμή γίνεται «με το κομμάτι», χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, με ότι συνεπάγεται αυτό για την προστασία τους σε περίπτωση ασθένειας ή εργατικού «ατυχήματος», αφού η ευθύνη για μέσα προστασίας μεταφέρεται από την εργοδοσία στον «freelancer». Το κυνήγι των «κομματιών» προς παράδοση μπας και εξασφαλιστεί στοιχειώδες εισόδημα οδηγεί τους διανομείς σε ατέλειωτες ώρες δουλειάς πάνω στο τιμόνι, παίζοντας «ελεύθερα» πάντα τη ζωή τους κορόνα - γράμματα.
Την ίδια στιγμή που οι ψηφιακές πλατφόρμες ισοπεδώνουν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, η κυβέρνηση όχι απλά φρόντισε να τις διευκολύνει με τον νόμο Χατζηδάκη αλλά και να διαφημίσει την «αυξημένη ευελιξία» και τις «ευκαιρίες απασχόλησης» που υπόσχεται η συγκεκριμένη εργασιακή σχέση. Σήμερα, η επίθεση της «e-food» αποδεικνύει τι σημαίνουν οι πανηγυρισμοί του υπουργείου Εργασίας για τις «επιλογές» που έχουν οι διανομείς να ρυθμίζουν τον χρόνο, τον τόπο, τη διάρκεια της εργασίας τους, όπως έλεγε ο Κ. Χατζηδάκης.
Όλα αυτά ήρθαν να προστεθούν στο ήδη επιβαρημένο περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί, με αφορμή την πανδημία, στους εργαζόμενους των ταχυμεταφορών. Η εντατικοποίηση της δουλειάς που τους φέρνει συχνά εκτεθειμένους σε εργατικά ατυχήματα, για ένα ματωμένο πενιχρό μεροκάματο να είναι η ανταμοιβή τους. Η εξέλιξη στους εργαζόμενους των e-food ,είναι προάγγελος για το τι ετοιμάζεται και πώς παίρνει μορφή το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου.
Είναι αυτό που προειδοποιούσαν τα ταξικά σωματεία εδώ και ένα χρόνο για το τι έρχεται, ενώ η ΓΣΕΕ σφύριζε αδιάφορα . Μάλιστα είχε φτάσει στο σημείο να μας μιλάει για τα θετικά σημεία του νομοσχεδίου καλλιεργώντας αυταπάτες και το συμβιβασμό στο εργατικό κίνημα. Είναι οι ίδιοι που μας μιλούσαν παλιότερα για την σημασία του κοινωνικού εταιρισμού , που χτυπάει στην κάρδια των κατεκτημένων εργατικών δικαιωμάτων, ότι δήθεν δηλαδή δεν θα υπάρχει σχέση εργαζόμενου –εργοδότη αλλά θα είναι συνεργάτες.
Η παράταξη της ΔΑΣ πρότεινε στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας για στήριξη της απεργίας των εργαζόμενων της e-food στα πλαίσια της αλληλεγγύης. Δυστυχώς όμως αρκέστηκαν στη σύμπραξη με άλλα εργατικά κέντρα , στέλνοντας επιστολή συμπόνιας για τους εργαζόμενους των ταχυμεταφορών στον πρωθυπουργό . Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι της e-food, με μαζική συμμέτοχη ξεχύθηκαν στους δρόμους στην απεργία της Παρασκευής . Η δράση και η κινητοποίηση των χιλιάδων διανομέων ανάγκασε την εταιρία να πάρει πίσω την πρόταση της και μάλιστα να μετατρέψει όλες τις συμβάσεις από 3μηνες σε αορίστου.
Τελικά στην πράξη μόνο ο οργανωμένος και ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων είναι που φέρνει αποτελέσματα, όσο και αν κάποιοι μας λένε το αντίθετο .Είναι οι ίδιοι αυτοί οι κάποιοι, ΓΣΕΕ αλλά και το τοπικό τους παράρτημα το Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας ,που λοιδορούσαν τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες. Αυτοί που σπέρνουν την μοιρολατρία και την απογοήτευση ,ότι οι απεργίες είναι μάταιες και παρωχημένες, πήραν μια γερή απάντηση από τους εργαζόμενους των e-food. Οι οποίοι ξεπέρασαν τις προσκυνημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και βγήκαν κατά χιλιάδες στον δρόμο, δείχνοντας πως τη ζωή και τα δικαιώματα τα κερδίζεις με τον οργανωμένο αγώνα και όχι με επιστολές –παρακαλειτά στον Πρωθυπουργό.
Η αντεργατική μεθόδευση για τους διανομείς αποκαλύπτει όλη τη σαπίλα που ετοιμάζουν για το μέλλον των εργαζόμενων. Από την άλλη επιβεβαιώνει την ανάγκη να οργανωθεί η σύγκρουση της εργατικής τάξης με το σύνολο του αντεργατικού νομοθετικού οπλοστασίου, όπως διαμορφώθηκε από όλες τις κυβερνήσεις και στο οποίο προστέθηκε και ο νόμος Χατζηδάκη.
Τα ταξικά σωματεία δεν υπέστειλαν ποτέ τη σημαία , το νομοσχέδιο έκτρωμα θα μείνει στα χαρτιά. Οι εργαζόμενοι έχουν την δύναμη να ανατρέψουν αντεργατικούς νόμους και να αποσπούν ακόμα και κατακτήσεις. Μέσα από την ενότητα τους και την πραγματική τους δύναμη που είναι τα σωματεία και ο οργανωμένος και συλλογικός αγώνας.
Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις σε αρκετές πόλεις της χώρας, έστειλε μήνυμα απειθαρχίας και σύγκρουσης σε όσους νομίζουν ότι τελείωσαν με τα εργατικά δικαιώματα. Ο νόμος-έκτρωμα της ΝΔ, ο οποίος άνοιξε τις ορέξεις της εργοδοσίας και απελευθέρωσε τα χέρια της, θα σπάσει στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, στο δρόμο.
Οι εργαζόμενοι να προετοιμάσουν την διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή δουλειά , για αυξήσεις στους μισθούς , για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Για όλα εκείνα που εν έτει 2021 έπρεπε να είναι αυτονόητα, σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες της παραγωγής και τις ανάγκες των εργαζομένων.