Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών Καρδίτσας: 51 χρόνια φοβούνται το Νοέμβρη

«Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν … και όταν μας σκοτώνουν, νεκρούς, μας φοβούνται πιο πολύ».

 

17 Νοέμβρη 1973. Το τανκ εισβάλει στο Πολυτεχνείο. Η εξέγερση πνίγεται στο αίμα. Από τα ξημερώματα παράλληλα με τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς, την τρομοκρατία και τις δολοφονίες βασικό μέλημα της χούντας είναι να ξεπλύνει τους δρόμους από τα αίματα και να εξαφανίσει κάθε στοιχείο που μπορεί να μαρτυρήσει τα συμβάντα. 

51 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο και από την πρώτη επέτειο το μέλημα των κυβερνόντων και των απόντων ήταν και είναι να ξεπλύνουν την απουσία τους από την αντιδικτατορική πάλη, τις σχέσεις του σιναφιού τους με τη χούντα και τους αμερικανονατοϊκούς, ήταν να το φέρουν στα μέτρα τους, να αφαιρέσουν το ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό του περιεχόμενο. Να το απονευρώσουν και σαν βαλσαμωμένο έκθεμα να το ανασύρουν μια φορά το χρόνο ως τελετή θεαματική και κατά τα άλλα στη χώρα να «ασκούνται βρίζοντας ξένοι (κυρίως Αμερικανοί ) φαντάροι».

51 χρόνια τώρα δεν έχουν καταφέρει να σβήσουν τα συνθήματα από τη πόρτα της Πατησίων από τους τοίχους και τη συλλογική μνήμη. Και δεν θα τα καταφέρουν ούτε οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της κανονικότητας ούτε οι Προκρούστες των κομμάτων του συμβιβασμού και της υποταγής στον ευρωατλαντισμό. Γιατί ο Νοέμβρης παραμένει σύμβολο αγώνα ενάντια στους Αμερικανούς και τους υπηρέτες τους. Συνδέει την αντιιμπεριαλιστική πάλη του ελληνικού λάου με αυτές της Κύπρου και της Παλαιστίνης. Δείχνει κάθε χρόνο τον ενορχηστρωτή του ξεπουλήματος της Κύπρου, στην Πρεσβεία των ΗΠΑ σε πείσμα των λωτοφάγων … χάριν της ομαλότητας. 

51 χρόνια αγώνας για το ψωμί. Οδηγός αντίστασης, με την εργατική του συνέλευση και τη συμπαράσταση των αγροτών από τα Μέγαρα, με αυτούς που παράγουν όλο το πλούτο του κόσμου και τους τον κλέβουν.

51 χρόνια αγώνας για παιδεία. Για Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους! Για να μην είναι η μόρφωση προνόμιο και εμπόρευμα αλλά δικαίωμα αναφαίρετο όλων των παιδιών, όλου του λαού. 

51 χρόνια αγώνας για Ελευθερία. Ο Νοέμβρης βάζει μπουρλότο σε σενάρια αλλαγής προσωπείων και συνομωσίες αποκαλύπτοντας το πραγματικό πρόσωπο της «φιλελευθεροποίησης». Σπάει τις απαγορεύσεις και τα όρια που θέτει η κρατική καταστολή. Ανυπότακτο και ζωντανό συνεχίζει να πληρώνει με αίμα την προσήλωσή του στην υπεράσπιση της λαϊκής χειραφέτησης. Συνεχές ορόσημο θυσίας από τους νεκρούς του ’73 έως το αίμα των Κουμή και Κανελοπούλου το ’80 και του Μιχάλη Καλτεζά το ’85. Δεν δικαιώνεται γιατί δεν μπορεί να μικρύνει το μπόι που ύψωσε απέναντι στον καθωσπρεπισμό των κοινοβουλευτικών αυταπατών. 

51 χρόνια φοβούνται το Νοέμβρη. Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν «καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ».

51 χρόνια «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» και «Έξω αι ΗΠΑ». Επίκαιρο και νεανικό ξαναγράφεται στις καρδιές της νεολαίας και υπονομεύει στην κανονικότητα του σύγχρονου Μεσαίωνα.

51 χρόνια μετά η ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου που, απευθυνόμενη στο λαό, σημείωνε ότι «ο αγώνας γύρω από τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία σήμερα συνίστανται στις άμεσες μαζικές διεκδικήσεις, στα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά σου προβλήματα με απεργιακούς αγώνες, με μαζικές κινητοποιήσεις, με συλλαλητήρια, με προοπτική τη γενική απεργία για την ανατροπή της δικτατορίας» είναι ανατριχιαστικά επίκαιρη. 

51 χρόνια μετά οφείλουμε να πούμε πως και σήμερα «ο αγώνας συνίσταται» στην ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής που κλέβει το λαϊκό εισόδημα αυξάνοντας τα κέρδη του κεφαλαίου, που ξεπουλά τον πλούτο της χώρας. 

Ο αγώνας συνίσταται στο σταμάτημα των διευκολύνσεων της αμερικανονατοϊκής ιμπεριαλιστικής μηχανής που στηρίζει το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. 

Ο αγώνας συνίσταται στην έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και την πάλη ενάντια στον πόλεμο που θρέφει τα κέρδη του κεφαλαίου με το αίμα των λαών.

Ο αγώνας συνίσταται στην υπεράσπιση του καθολικού δικαιώματος στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, για μια πραγματικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

Ο αγώνας σήμερα συνίσταται στην υπεράσπιση των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών που περιστέλλονται για να υποταχθούμε στη δυστοπία του καπιταλισμού.

51 χρόνια σε Ελλάδα, Κύπρο και Παλαιστίνη θα γεμίζουν οι δρόμοι και θα ηχεί το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»

51 χρόνια κι όσο ακόμα χρειαστεί θα βαδίζουμε στο δρόμο του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Πολυτεχνείου.

Κόντρα στις διώξεις, τα πειθαρχικά υπερασπιζόμενοι τις αξίες του Νοέμβρη αναδεικνύουμε μέσα κι έξω από τα σχολεία πως το Πολυτεχνείο δεν είναι γιορτή αλλά ζει στους δρόμους της εξέγερσης

Στο δρόμο του Νοέμβρη, στο δρόμο του αγώνα!

 

Τα εγκλήματα δεν ξεπλένονται …

η μνήμη δεν ξεθωριάζει …

οι εξεγέρσεις δεν γερνούν …. Οι αγώνες και οι νεκροί μας δείχνουν το δρόμο …

Όλες/Όλοι στη συγκέντρωση και πορεία για το Πολυτεχνείο τη Κυριακή 6:30 μ.μ. στην Κεντρική Πλατεία