«Είναι η σιωπηλή υπόσχεση πως, μετά τον πόνο, έρχεται το φως της Ανάστασης!»

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι μόνο μια περίοδος θρησκευτικής κατάνυξης, αλλά και μια εμπειρία που διαπερνά την ελληνική ψυχή. Σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε ιστορικό σταυρό, αναζητά την ελπίδα του Πάσχα.
Στην ελληνική κοινωνία, τα Άγια Πάθη του Χριστού είναι κάτι περισσότερο από θεολογικά γεγονότα.

Είναι το σύμβολο της αντοχής, της δύναμης και της ελπίδας, που περνούν από γενιά σε γενιά. Στην πορεία αυτή, ο Χριστός πορεύεται προς τον Σταυρό, ελεύθερα και με απόλυτη επίγνωση. Δεν παρασύρεται από τους όχλους, δεν αμύνεται στον Πιλάτο, δεν κατηγορεί τον Ιούδα. Αντίθετα, προσφέρει τον εαυτό Του θυσία για κάθε άνθρωπο. Η λύτρωση που προσφέρει δεν είναι μια αφηρημένη σωτηρία, αλλά η σχέση με τον Θεό, η σχέση με τον άλλον και με τον βαθύτερο εαυτό μας.
Αυτή Του η πορεία, γεμάτη πόνο, αδικία και σιωπή, μιλά στην ελληνική κοινωνία. Γιατί και αυτή, μέσα στην ιστορία της, έζησε τον δικό της Γολγοθά, με πολέμους, σκλαβιά, προσφυγιά, φτώχεια, καταστροφές. Όμως δεν έχασε την ελπίδα. Γιατί μέσα της συνυπήρχαν ο Επιτάφιος και η Ανάσταση, το δάκρυ και το φως, η προσευχή και η αξιοπρέπεια.
Σήμερα, σε μια εποχή κρίσης των αξιών, πνευματικής σύγχυσης και κοινωνικής απομάκρυνσης, το μήνυμα των Παθών παραμένει επίκαιρο και ζωντανό. Ο Σταυρός μάς θυμίζει ότι η αλήθεια δεν επιβάλλεται, αλλά προσφέρεται. Ότι η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, αλλά θυσία. Ότι ο πόνος δεν είναι τιμωρία, αλλά ευκαιρία ένωσης με τον Θεό.
Στη νέα γενιά, που αναζητά σταθερότητα και νόημα σε έναν κόσμο φθαρτό και αβέβαιο, τα Πάθη του Χριστού μπορούν να γίνουν φάρος ελπίδας και πηγή έμπνευσης. Ο Χριστός δεν κάλεσε τους νέους να φοβούνται τον πόνο, αλλά να τον μετατρέπουν σε δύναμη, αντιμετωπίζοντάς τον με θάρρος και πίστη, έχοντας πάντα στο μυαλό τους την ελπίδα της Ανάστασης.
Η πορεία του Χριστού προς τον Σταυρό δεν είναι απλώς μια ιστορική στιγμή, αλλά μια διαρκής και ζωντανή υπενθύμιση ότι ο πόνος και η θυσία, όταν προσφέρονται με αγάπη, οδηγούν στη σωτηρία και την Ανάσταση.
Στην Ορθόδοξη παράδοση, τα Πάθη του Κυρίου φανερώνουν την απόλυτη ταπείνωση και την ελευθερία της θυσιαστικής αγάπης. Η ελληνική ψυχή, βαπτισμένη στο φως της πίστης και της ελπίδας του Πάσχα, έχει μάθει να αντέχει, να σταυρώνεται και να ανασταίνεται.
Ο Σταυρός και η Ανάσταση παραμένουν ζωντανά σύμβολα πίστης, δύναμης και χάριτος, που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Είναι η υπενθύμιση πως μόνο μέσα από τον Σταυρό φανερώνεται το φως και η δόξα της Ανάστασης.