Η οπτική ενός πολιτικού προερχόμενου από την καρδιά της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας παρέχει αυθεντική κατανόηση των αναγκών του συστήματος και των ανθρώπων του, ενώ του επιτρέπει να αναδεικνύει τις καθημερινές προκλήσεις, τις αγωνίες των επαγγελματιών υγείας και την αξία του έργου στην πρώτη γραμμή.

Αυτή μου η εμπειρία,  μου επιτρέπει να συνεισφέρω με τεκμηριωμένο λόγο στις συζητήσεις για την πολιτική υγείας, ειδικά για τον ρόλο του οικογενειακού γιατρού.
Ο οικογενειακός γιατρός δεν είναι μια περιφερειακή φιγούρα. Ο ρόλος του δεν περιορίζεται στη διάγνωση, ή την παραπομπή. Είναι εκείνος που αναλαμβάνει την καθοδήγηση του πολίτη στο σύστημα υγείας, την πρόληψη, τη διαχείριση χρόνιων νοσημάτων, τον εμβολιασμό και την ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Γνωρίζει τον ασθενή ολιστικά και μπορεί να προλάβει πριν θεραπεύσει. Σε αυτό το πλαίσιο, η Πολιτεία δίνει ξεκάθαρη προτεραιότητα στην ενίσχυση και αναβάθμιση του. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει καίριες παρεμβάσεις που αφορούν τη λειτουργία, τη θέση και τον ρόλο του οικογενειακού ιατρού στο ΕΣΥ.
Με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, εκσυγχρονίζονται 157 Κέντρα Υγείας, στη μεγαλύτερη ίσως παρέμβαση στην ιστορία της ΠΦΥ, στοχεύοντας στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών σε σύγχρονες, ασφαλείς και λειτουργικές υποδομές. Η βελτίωση αυτή δεν είναι πολυτέλεια, αλλά βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση της φροντίδας.
Επίσης, υλοποιούμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα πρόληψης στην ιστορία της χώρας, που παρέχει στον οικογενειακό γιατρό που είναι ο φυσικός φορέας εφαρμογής αυτών των προγραμμάτων, τα εργαλεία για την πρώιμη διάγνωση και έγκαιρη παρέμβαση. Με την ενεργό συμμετοχή του, ενισχύεται η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού και μετατοπίζεται η υγειονομική κουλτούρα προς την πρόληψη.
Η ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ΠΦΥ. Οι ελλείψεις προκαλούν δυσλειτουργίες και αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία του θεσμού. Η Κυβέρνηση έχει δρομολογήσει σειρά στοχευμένων μέτρων για την ένταξη νέων ιατρών στο ΕΣΥ, όπως οικονομικές ενισχύσεις και δυνατότητες επιστημονικής εξέλιξης.
Ιδρύονται επτά Κέντρα Υγείας, τα οποία θα προσφέρουν συνεχιζόμενη εκπαίδευση και στήριξη στους γιατρούς, καλύπτοντας νέες ανάγκες. Με την εισαγωγή του ηλεκτρονικού φακέλου υγείας, την άυλη συνταγογράφηση, την τηλεϊατρική και τα ηλεκτρονικά ραντεβού, εξοπλίζουμε τον οικογενειακό γιατρό με εργαλεία που του επιτρέπουν να εστιάσει στη σχέση του με τον ασθενή. Η τεχνολογία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο για την αναβάθμιση της ποιότητας της φροντίδας προς τον πολίτη.
Η πολιτική βούλησή μας είναι σαφέστατη: Θέλουμε έναν οικογενειακό ιατρό αυτόνομο, καταρτισμένο, διασυνδεδεμένο με το υπόλοιπο σύστημα υγείας, εξοπλισμένο τεχνολογικά και επιστημονικά, κοντά στον πολίτη. Η ΠΦΥ είναι εθνική υπόθεση που απαιτεί συνέργεια όλων των εμπλεκομένων, με την Πολιτεία να έχει την ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία της. Η κυβέρνηση εργάζεται με σχέδιο για ένα σύγχρονο, αξιόπιστο σύστημα ΠΦΥ, με τον οικογενειακό ιατρό στο επίκεντρο.
Κλείνοντας, καταθέτω την βαθιά πεποίθησή μου: Ο οικογενειακός γιατρός είναι το πρόσωπο-κλειδί ενός ανθρωποκεντρικού, αποτελεσματικού και τεχνολογικά υποστηριζόμενου συστήματος υγείας, που δεν περιορίζεται σε διαγνώσεις και παραπομπές, αλλά συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες υγείας, παρεμβαίνει προληπτικά και γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού. Δεν είναι απλώς ο γιατρός της γειτονιάς, ή ιατρός δεύτερης ταχύτητας. Είναι θεσμός εμπιστοσύνης, επιστημοσύνης και διαρκούς παρουσίας. Ο ρόλος αυτός είναι αδιαπραγμάτευτος και αποτελεί προτεραιότητα της εθνικής μας στρατηγικής για την αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

(Από την ομιλία μου στο 37ο Πανελλήνιο Συνέδριο, της: Ελληνικής Ένωσης Γενικής και Οικογενειακής Ιατρικής, με τίτλο: «Ο ρόλος και η θέση του οικογενειακού γιατρού στο ΕΣΥ»)